Black Pumas zijn het nieuwe fenomeen in het soulwereldje, door de vele muzikale invloeden die ze toevoegen aan hun ‘vintage soul’ krijgen we een leuk verfrissend soul geluid te horen. Verantwoordelijk voor hiervoor zijn multi-instrumentalist en producer Adrian Quesada, die met de Latin funk band Grupo Fantasma al succes oogstte en gitarist, zanger Eric Burton, die de straten van Austin opfleurde met zijn gloedvolle soulstem. Samen namen ze hun debuutalbum op onder de naam “Black Pumas”. Een ijzersterk debuut dat hen dit jaar een Grammy nominatie opleverde voor Best New Artist. En dan gaat het razendsnel voor de Texanen, live breidden ze de groep uit tot een zevenkoppige formatie, die hun muziek tot leven brengt in een sensationele show met vooral frontman Eric Burton in de hoofdrol.

Vorig jaar speelde de band voor een uitverkochte AB Club, nu is ook de grotere Trix zaal in een wip uitverkocht, een portie sexy soulmuziek voor een romantische Valentijn avond, velen zien het wel zitten en heupwiegend laten velen zich meedrijven met het ritme.

Eric Burton is niet alleen een fantastische zanger maar ook een charismatische frontman die zijn publiek weet te begeesteren. Al vanaf het eerste nummer weet hij de menigte te bespelen door gewoon tussen de fans in de zaal te gaan en hen te begroeten, een selfie hier en daar en ja hoor ‘dank u wel’ en ‘goedenavond’ heeft hij ook al geleerd. Muzikaal worden we op onze wenken bediend met die heerlijke songs uit hun debuutalbum, “Old Man”, “Know You Better” en “Black Moon Rising” knallen uit de boxen, sprankelende soulmuziek die de boodschap van de Pumas trachten over te brengen, haat en racisme tussen de mensen uitroeien. Toeval of niet Black Pumas zijn een band bestaande uit mannen, vrouwen, blank, zwart en Latino die samen een ware eendracht vormen op het podium.

Dat Eric Burton buiten een begenadigd zanger ook nog een prima gitarist is bewijst hij in het nummer “Touch The Sky”.
Dit nummer, waar een likje blues aan de soul wordt toegevoegd, krijgt nog een zinderende gitaarsolo van Quesada mee, terwijl “Mrs Postman” op een basrifje van Brendan Bond deint. Bij het swingende funky “I Am Ready” toont Burton nogmaals zijn ‘dance moves’ en hitst het publiek op met “Go Belgium, go”, geen verveling in de zaal iedereen is in ‘the soul mood’. De ballade “OCT33”, een nummer dat Eric Burton zowat alleen op gitaar speelt, brengt de zaal dan weer in een ‘Valentijn mood’. Met de heerlijke backing vocals van Lauren Cervantes en Angela Miller is dit een pareltje in het oeuvre van de band.

“Colors” is een nummer dat meteen herkend wordt, een nummer dat ook bij ons op de radio regelmatig te beluisteren was. Opgesmukt met een gierende gitaarsolo van Quesada en dito toetsenwerk van JaRon Marshall, een meesterwerkje van de groep. Helaas na een goed uurtje zijn de Pumas reeds uitgeraasd en verlaten het podium, een geestdriftig publiek achterlatend. Het duurt wat langer dan gewoonlijk maar dan komt toetsenist JaRon Marshall terug het podium op en wordt even later vervoegd door de overige bandleden. Missing in action is onze gouden soulstem die plots opduikt in het midden van de zaal om het nummer “Fire” te zingen, met een sterke funky groove doet het nummer denken aan “Vintage Trouble”. ‘When there’s a fire, call the fireman’ was, trouwens wel toepasselijk voor sommige fans die redelijk ‘on fire’ waren. Met "Dirty dirty", een coverversie uit Crazy Horse's (begeleidingsband Neil Young) debuutalbum wordt het publiek nogmaals aangemaand om mee te zingen, " Dirty,dirty" blijft minutenlang heerlijk weerklinken, een perfect en gezellig sfeertje!

Als afsluiter van de avond kregen we een solo moment van zanger Eric Burton die zich op akoestische gitaar begeleidde voor Otis Redding’s (Sittin’ On) The Dock Of The Bay, een waar buskermoment, vlot meegezongen door het publiek dat zonder twijfel genoten heeft van een wervelend optreden van deze Black Pumas.

Luc Nuyts

Foto's © Sonja Schepers